Cytadele

Niezależna, w większości geometryczna, z 4 lub 5 bastionami, szczególnie silnie rozwinięta część ufortyfikowanego miasta; ostatni odwrót obrońców.
Przykładowe zdjęcie na okładce: Dömitz Citadel (DE)

Cytadela (ital. citadella "małe miasto") była ufortyfikowaną "wyspą" wewnątrz fortyfikacji i tworzyła kolejny bastion obronny. Została zaprojektowana do stacjonowania wojska i miała zapewnić obronę oddziałów przez dłuższy czas. Cytadele miały kształt kwadratu lub pięciokąta, były wyposażone w bastiony na rogach i zwykle budowano je jako dodatkowe umocnienia, gdy obawiano się głównego ciężaru ataku lub gdy rozpoznano słaby punkt twierdzy.

Imponującymi przykładami są Alessandria i Parma w północnych Włoszech lub Dömitz, Ulm, Mainz, Wesel, Jülich, Berlin-Spandau w Niemczech. Rzym (Engelsburg), Jaca lub Pampeluna w Hiszpanii, Bayonne, Lille lub Besancon we Francji, Kopenhaga w Danii, Diest w Belgii również posiadają fascynujące cytadele.

Absolutystyczni władcy wykorzystywali również cytadele jako "przymusowe zamki". Używano ich do wywierania presji na miasta, które uważano za politycznie niewiarygodne i do tłumienia powstań.

Duchowieństwo również znacząco przyczyniło się do budowy twierdzy. Na przykład biskupi Moguncji zbudowali swoją cytadelę w Moguncji jako rezydencję, podobnie jak cytadelę Petersberg w Erfurcie (Niemcy).



Travellers' Map ładuje się...
Jeśli zobaczysz to po całkowitym załadowaniu strony, brakuje plików leafletJS.

Budowa twierdzy od XV do XIX wieku



pl_PL